blog archives
fólkið mitt
auspaus
ivar
sprell!!
Thordis
AudurJ
Hjalli
Thora
asa
olla
Eva magkona
Birta
Ingibjorg
Linda blinda
fyrsta utgefna verkid mitt!
maki minn
komid inn!
contact...
me Tell me
how much you like my blog. Hah!
fimmtudagur, september 07, 2006
ÓþolinmæðiEf þú ert ekki sammála, nenni ég ekki að heyra það
Í gegnum meðgöngu og fæðinguna var lítið sem kom mér á óvart, nema þá helst að fátt var eins slæmt og ég hafði haldið. Eftir að barnið kom í heiminn hefur þetta verið svona að mestu leiti eins og ég bjóst við, nema hvað núna þegar hann er orðinn 4 mánaða þá finnst mér hann vera full tímafrekur. Já, hljómar skemmtilega ég veit en stundum bara nenni ég ekki að vera alltaf með hann, mér finnst svo lítið hægt að láta hann eiga sig að dunda sér, hann vill alltaf vera að gera e-ð sem hann hefur enga getu í, honum leiðist bara að stara út í loftið, fyrir utan það að mér finnst hann grenja full mikið. Það getur vel verið að lífsreyndara fólk brosi að mér, en ég er samt ekki frá eyðieyju, ég veit vel að hann kvartar frekar mikið, honum líður bara ekki alltaf vel og er enn að fá töluvert magnaða magakveisu á kvöldin þar sem það er bara eins og hans síðasta stund sé að renna upp. En hann er alveg heilbrigður annars, tútnar út. Datt í hug að kíkja til hómópatans með hann, hann er orðinn full gamall til að vera með svona. Jæja, enn er ég farin að tala um barnið, en ég ætlaði að sjálfsögðu að tala um mig sjálfa! Ívar hefur e-r áhyggjur af að ég sé að sökkva í óyndi, að mér leiðist og sé þreytt á sál og líkama. En ég er ekki sammála því, mér finnst alltaf gaman að vera heima, finnst endalaust hægt að gera e-ð og heimilisverk pirra mig síður en svo, fíla það mjög vel að vera myndarleg húsmóðir og fara vel með peningana og svona. Það sem mér leiðist er semsagt að geta ekki komið meiru í verk af því sem mig langar að gera, bæði vegna drengsins og líka vegna þess að líkami minn er að niðurlotum kominn.
posted by sigr� 12:35 e.h.
Jú, í öðrum fréttum er það að Ingþór læknir stakk nál lengst inn í hnéskelina á mér og tappaði af mér 50 ml af extra liðvökva sem var búinn að koma sér þar vel fyrir og virtist ekki ætla að hypja sig. Það var orðið svo þrútið og stíft að ekki dugði annað en að taka þetta. Þrýstingurinn farinn og ég bara dálítið aum eftir nálarnar. Gengur illa að venja mig af því að vera hölt, en ég er ákveðin í að fara vel með mig í nokkra daga og láta þetta ekki koma fyrir aftur, nóg er ég nú samt lurkum lamin af þessari gigt minni, ég er alveg að gefast upp, er að verða vansvefta af verkjum. Það er komið út í það að ég hef ákveðið að taka aftur upp sykur/hveiti/ger lausakúrinn, drekka engiferte, borða vítamínin og allt sem mér dettur í hug til að reyna að laga þetta. Verst er að sennilega verð ég að vera á bakkanum í fyrsta sundtímanum hans Ernis á morgun út af stungusárunum.Ef þú ert ekki sammála, nenni ég ekki að heyra það
posted by sigr� 12:34 e.h.
Best að leggja til hliðar hestaþráhyggjuna í bili, þó svo hún grasseri enn, og ég ligg nú í eiðfaxatímaritum frá bókasafninu. Ástæðan fyrir því að ég skrifa svona lítið þessa dagana er einfaldlega sú að eftir að ég gerðist heimavinnandi húsmóðir er afar fátt markvert sem gerist í lífi mínu. Stúfurinn er enn hálfgerður kartöflupoki sem rúllar um, t.d. datt hann úr sófanum á gólfið um daginn. Heyrðist dúnk og skaðræðisgól og ég fékk geðveikt samviskubit yfir því að hafa vanmetið hann í að færa sig úr stað og hélt ég hefði skemmt hann, að hann yrði þroskaheftur eða rangeygður eða álíka. En svo hætti hann nú að góla eftir stutta stund og ég sá að kúla myndaðist á enninu og hann hefur verið samur við sig eftir byltuna. Býst við að þetta verði fyrsta kúlan af mörgum, hann verður örugglega algjör tuddi. Ónei, ég er farin að blogga um barnið....shit.Ef þú ert ekki sammála, nenni ég ekki að heyra það
posted by sigr� 12:33 e.h.
